بیشتر بدانیم درباره مهبانگ

همیشه این سوال که آغاز جهان چه زمانی بوده و چطور این اتفاق افتاده است و پایان آن چه موقع است، ذهن بشر را به خود مشغول کرده است

تئوری بیگ بنگ که بیشترین انطباق را با یافته‌های علمی، در باره چگونگی پیدایش جهان هستی دارد، می‌گوید حدود 15 میلیارد سال قبل در انفجاری فوق العاده عظیم، انبساط جهان آغاز شد. در نقطه‌ای که بیگ بنگ اتفاق افتاد، تمام ماده و انرژی جهان متمرکز بود. این رخداد مانند انفجارهای مرسوم نبود . فضا پس از این انفجار پر از ذرات شد.

در آن زمان کهکشان‌ها و یا خوشه‌ها وجود نداشتند و بیگ بنگ بنیاد جهان را پایه گذاری کرد

هابل به این موضوع پی برد که جهان پیوسته در حال گسترش است. همچنین او به این موضوع توجه کرد که سرعت کهکشان‌ها با فاصله آنها متناسب است و بر همین اساس سنگ بنای تئوری بیگ بنگ یا مهبانگ را پایه گذاشت. زیرا او معتقد بود فقط این نظریه می‌تواند پاسخگوی چرایی گسترش جهان باشد.

بعد از بیگ بنگ، جهان پیوسته در حال انبساط بوده است و رفته رفته فاصله خوشه‌های کهکشانی بیشترشده است. این پدیده خارق العاده که کهکشان‌ها همواره از هم فاصله می‌گیرند را انتقال به قرمز می‌گویند. یعنی نور کهکشان‌های دور وقتی به زمین یا هر کهکشان دیگر نزدیک می‌شود طول موج آن کشیده می‌شود.

بیگ بنگ

در کسر بسیار کوچکی از نخستین ثانیه آفرینش بود که خلاء کامل آغاز شد جایی که امروزه می‌دانیم جهان در آن رشد کرده است.

در این لحظه بسیار کوتاه جهان آشامه‌ای از پلاسما بود. پس از بیگ بنگ، جهان به طور عجیبی گرم بود چنانکه به سرعت ماده و ضد ماده در جهات مختلف انتشار یافتند . آنها با یکدیگر برخورد می‌کردند و نابود می‌شدند و در عوض انرژی خالص پدید می‌آمد .و چون جهان از آغاز با منبسط شدن همراه بود ، این پدیده باعث رشد وسیع آن شد.

ذراتی که در جهان به وجود آمده بودند به ترتیب آفریده می‌شدند و دوباره به همراه ضد ذرات نابود می‌شدند .

برای ذراتی که در جهان به وجود آمدند نامگذاری خاصی داریم، از جمله نوترینوها، باریون‌ها، الکترون‌ها و کوارک‌ها که هر کدام از اینها سازنده کالبد ماده زندگی هستند که امروزه ما آنها را می‌شناسیم.  به علت داغی بسیار زیاد، هنگام آغاز دوره باریون‌ها ذرات سنگین قابل شناخت، وجود نداشتند. در این لحظه فقط آشامه کوارک وجود داشت.

بعد جهان به شدت سرد شد. و جهان ترکیبی از نوترون‌ها و فوتون‌ها شد. هنوز ماده پیچیده‌ای در این دما وجود نداشت. کم کم لپتون‌ها که شامل الکترون‌ها نیز هستند به هادرون‌ها متصل شدند و اتصالی را بین خود به وجود آوردند و ماده مشترک را به وجود آوردند.

در حدود یک تا سه دقیقه پس از آفرینش جهان، نوترون‌ها و پروتون‌ها با هم واکنش نشان دادند و هسته دوتریوم که ایزوتوپی از هیدروژن است را آفریدند. به زودی دوترویوم، نوترون دیگری را نیز جذب کرد و هسته تریتیوم را ساخت. (تریتیوم نیز یکی دیگر از ایزوتوپ‌های هیدروژن است) .

به سرعت به پیروی از این واکنش، پروتون‌ها و نوترون‌های دیگری نیز افزوده شدند که پس از تریتیوم با اضافه شدن پروتون، هسته هلیوم را ساختند.

دانشمندان بر این عقیده‌اند که در نخستین سه دقیقه آفرینش برای هر هسته هلیوم، ده پروتون وجود داشت. بعد از افزایش سرما، این پروتون‌ها توانستند الکترون‌ها را برای آفریده شدن هیدروژن معمولی اسیر کنند. چنانکه در جهان امروز هم به ازای هر هلیوم یازده اتم هیدروژن موجود می‌باشد .

منبع: همشهری

اسراری اززندگی درفضا

بعضی حقایقی را که درباره فضا نمی دانیم با هم مرور می کنیم.

در هر شبانه روز 16 بار طلوع خورشید را می بینید

خورشید هر 90 دقیقه در مدار پایینی زمین طلوع و غروب می کند. این موضوع در نبود چرخه صحیح روز و شب خوابیدن را بسیار دشوار می کند. برای مقابله با این مشکل، مسئولان براساس زمان های زمین، برنامه ریزی کرده اند تا فضانوردان بتوانند فعالیت خود را داشته باشند. ساعت هایی طراحی شده که براساس وقت گرینویچ است. برای اینکه فضانوردان در برنامه ای منسجم قرار بگیرند مرکز کنترل یک تماس بیدار باش به مرکز شاتل می فرستد. برای تنوع آنها موسیقی ای را که یکی از اعضای خانواده فضانوردان درخواست کرده پخش می کنند؛ به عبارت دیگر فضانوردان به کمک زنگ بیدار باش به موقع از خواب بیدار می شوند.

قدتان بلندتر می شود

در نبود جاذبه، ستون فقرات شما بازتر می شود و شما بین 5 تا 8 سانتیمتر بلندتر خواهید شد. متاسفانه این افزایش قد می تواند با مشکلاتی همچون کمردرد و مسائل مربوط به اعصاب درگیر، همراه باشد. البته این را هم باید اضافه کرد که بعد از بازگشت از فضا قد افراد به حالت قبلی خود باز می گردد.

دیگر خرو پف نمی کنید!

تحقیقات نشان داده فضانوردانی که معمولا در زمین خروپف می کنند در فضا به آرامی می خوابند. این به دلیل آن است که نیروی جاذبه نقش مهمی در تولید خروپف دارد. ناسا فهرستی از فضانوردانی که در فضا هم این مشکل را داشتند تهیه کرده؛ اما مسلم است که در جاذبه صفر این مساله کاهش می یابد.

به بعضی از مواد غذایی باید آب اضافه کرد تا قابل خوردن شوند

در فضا هم نمک و فلفل در دسترس است، تنها تفاوتش در مایع بودن آنهاست. دلیلش هم این است که فضانوردان نمی توانند چاشنی ها را روی غذاهایشان بریزند و نمک و فلفل به راحتی در هوا پخش می شود. بدین ترتیب این خطر وجود دارد که این چاشنی ها در منافذ و دریچه ها رسوب کرده، وسایل را آلوده کند یا در چشم و دهان و بینی فضانوردان گیر کنند.

طولانی ترین مدتی که یک شخص در فضا مانده 438 روز است

دکتر والری پولیاکف دقیقا 437 روز و 17 ساعت و 58 دقیقه در این ایستگاه اقامت کرد و طی این مدت 7075 دور به دور زمین چرخید و در مجموع 300.765.000 کیلومتر را پیمود! دکتر پولیاکف قبلا هم سفری طولانی مدت به فضا داشت که بیش از 240 روز طول کشیده بود. با توجه به جمع این دو سفر، او 678 روز و 16 ساعت و 32 دقیقه از عمرش را در مدار زمین گذرانده است. اما بیشترین مدت اقامت در فضا طی سفرهای متعدد به سرگئی کریکالف تعلق دارد که تا به حال شش بار به مدار زمین سفر کرده و جمعا 803 روز و نه ساعت و 39 دقیقه را در فضا زندگی کرده است.

تنها سه مرد در فضا مرده اند

از 439 فضانورد به فضا رفته تا پایان سال 2004، 18 نفر در حوادثی مربوط به سفر به فضا جان خود را از دست داده اند. از این 18 نفر تنها کارکنان سایوز 11 در سال 1971 به طور حتم در فضا جان خود را از دست داده اند. جورجی دوبوروفسکی، ویکتور پاتسایوف و ولادیسلی ولکوف، بعد از سه هفته اقامت هنگام جدا شدن از ایستگاه سالیوت یک کشته شده اند. ظاهرا دریچه فضانورد آنها به طور تصادفی باز شده است.

تقریبا هر فضانوردی بیماری را در فضا تجربه می کند

در نبود جاذبه، سیگنال های سیستم دهلیزی و گیرنده های فشاری به تندی گمراه می شوند؛ برای مثال بسیاری از فضانوردان ناگهان احساس می کنند زیر و رو شده اند یا به سختی می توانند موقعیت دست ها و پاها یشان را احساس کنند. این گمگشتگی علت اصلی چیزی است که به آن «سندرم سازگاری با فضا» می گویند. نیم یا بیش از نیمی از مسافران فضا از بیماری فضا که شامل سر درد، ضعف تمرکز و حالت تهوع و گاهی استفراغ است رنج می برند. البته معمولا این مشکلات چند روزه از بین می روند.

بدترین قسمت ماجرا اینجاست که وقتی فضانوردان برمی گردند، اجسام سقوط می کنند !

وقتی فضانوردان به زمین برمی گردند به همان سختی که خود را با فضا سازگار کرده اند باید حالا خود را با زمین سازگار کنند. در اصل یک سازگاری دوباره وجود دارد که به نوعی کمی هم زمانبر خواهد بود، اگرچه نتیجه آن بیشتر گیج کننده است تا سخت. چند نفر از فضانوردان روسی که برای مدت طولانی در فضا بوده اند، گزارش داده اند که ماه ها بعد از سفرشان هنوز به صورت تصادفی فنجان چای یا بعضی اشیای دیگر را در هوا رها می کردند و تنها وقتی متوجه اشتباهشان می شدند که آن شیء بر زمین می افتاد.

وقتی که در فضا هستید، باید با اسفنج حمام کنید !

برای حفظ بهداشت فردی در فضا ممکن است مجبور باشید با اسفنج حمام کنید در حالی که ایستگاه هایی مانند اسکای لب و میر امکاناتی مانند دوش دارند، بیشتر فضانوردان از حمام اسفنج و از لباس های خیس یا حوله های نم دار استفاده می کنند. این کار، مصرف آب را به مقدار زیادی کاهش می دهد. همچنین هر فضانورد یک کیت بهداشت فردی دارد که حاوی خمیر دندان، شامپو، وسایل اصلاح صورت و دیگر لوازم ضروری بهداشتی است.

دستشویی رفتن در فضا

دستشویی های فضایی به اندازه کل ماموریت های فضایی در این چند وقت اخیر خبرساز شده اند. مثلا یک روز از قیمت 19 میلیون دلاری ( 19 میلیارد تومان ناقابل ) دستشویی ها می گویند که یک شرکت روسی ساخته ولی کسی حاضر نیست چنین پولی بدهد و یک روز از خراب شدن دستشویی ها و صف فضانوردان جلوی دستشویی برای رفع حاجت در آسمان. اما این دستشویی ها کارکرد خاصی دارند و با دستشویی های زمینی تفاوت زیادی دارند. مهم ترین ویژگیشان حالت مکندگی آنها و تبدیل فضولات به آب آشامیدنی است.

آینه چندلایه‌ای

دید کلی:

نوع آینه‌هایی که در مشددهای لیزری بکار می‌روند، معمولاً با آینه‌های معمولی که از جنس آلومینیوم ، جیوه یا نقره می‌باشند، متفاوت است. در این مورد از آینه‌های چندلایه‌ای استفاده می‌شود. اکثرا آینه‌های چندلایه‌ای با لایه نشانی متوالی لایه‌های مواد دی ‌‌الکتریک با ضرایب شکست قوی و ضعیف بر روی لایه‌هایی با کیفیت اپتیکی خوب ساخته می‌شوند.

طرز کار آینه چند لایه‌ای:

اگر نوری بطور عمودی از محیطی با ضریب شکست n1 وارد محیطی دیگر با ضریب شکست n2 شود، مقداری از آن وارد محیط دوم شده و بقیه به محیط اول باز می‌گردد. ضریب انعکاس در این حالت که نسبت انرژی نورانی بازگشت داده شده به انرژی کل اولیه را بیان می‌کند، بصورت رابطه زیر است :
(R=( n2- n1)/( n2+ n1
که در آن n1 و n2 به ترتیب ضرایب شکست محیط‌های اول و دوم می‌باشد.

مکانیزم فیزیکی آینه:

در یک آینه چندلایه‌ای با رسیدن نور به لایه بیرونی که از ضریب شکست بالا انتخاب می‌شود، درصدی از نور تابشی منعکس خواهد شد. پس از عبور از این لایه و رسیدن به مرز لایه بعدی درصد دیگری از نور منعکس خواهد شد و این نور منعکسه پس از بازگشت مسیر طی شده وارد فضای بیرون می‌گردد.

اگر این دو پرتوی انعکاسی (پرتو انعکاسی از مرز محیط اول و بیرون و پرتوی انعکاسی از مرز محیط اول و دوم) با هم همفاز باشند، کاملاً یکدیگر را تقویت کرده و نور خروجی نوری با حداکثر دامنه خواهد بود، لذا باید راه نوری این دو پرتو با هم برابر باشند و درنتیجه ضخامت لایه‌های دی‌الکتریک ضریب شکست آنها و نیز طول موج نور تابشی باید طبق رابطه زیر به هم مربوط باشند: L=nλ/4 که در آن L ضخامت لایه ، λ طول موج نور در خلا و n ضریب شکست آن لایه است. لازم به ذکر است که در انعکاس نور از لایه‌ای با ضریب شکست پایینتر به لایه‌ای با ضریب شکست بالاتر یک اختلاف فاز π رادیان ایجاد می‌شود.

عمده کاربرد آینه چند لایه‌ای:

باید بدانیم که هرچه تعداد لایه‌های متوالی بیشتر باشد، درصد بالاتری از نور تابشی بازتابیده می‌شود و درنهایت می‌توان ضریب انعکاس آینه را با تعداد لایه‌های نشانده شده روی آن تعیین کرد.

معمولا بیشترین قابلیت انعکاس قابل حصول در این آینه‌ها 99% است که با لایه‌نشانی 15 تا 21 لایه قابل حصول است. لازم به توضیح است که ضریب انعکاس این آینه‌ها به طول موج نور تابشی هم مرتبط است. لذا می‌توان با استفاده از آینه خاص دست به انتخاب طول موج خاصی از طول موجهای مختلف ممکن در عمل لیزرزایی ماده لیزری زد؛ زیرا برخی مواد لیزرزا می‌توانند در چند طول موج ، گذار لیزری انجام دهند.

منبع: رشد

قدرتمندترین لیزر دستی جهان معرفی شد

لیزر کرایپتون که در کتاب رکوردهای گینس به عنوان قدرتمندترین لیزر دستی جهان معرفی شده می‌تواند ماهواره‌ها را در خارج از اتمسفر زمین نشانه بگیرد

به گزارش خبرگزاری مهر، لیزرها در زندگی مدرن کاربردهای زیادی دارند، می‌توان آنها را در تمامی دستگاه‌های پخش CD و DVD یافت، اما اکثر این لیزرها به اندازه‌ای ضعیف و کوچک هستند که با سلاح‌های لیزری داستان‌های علمی تخیلی فاصله زیادی دارند.

با این همه لیزر "کرایپتون" در نوع خود یکی از قدرتمندترین لیزرهای دستی به شمار می‌رود که محدوده برد آن 136 کیلومتر است، این لیزر به اندازه‌ای قدرتمند است که می‌تواند از یک سوی اتاق تکه کاغذی را در سوی دیگر اتاق به آتش بکشد و یا اجسامی که در خارج از اتمسفر زمین قرار گرفته‌اند را نشانه بگیرد.

نگاه کردن مستقیم به این لیزر که در کتاب رکوردهای گینس به عنوان درخشان‌ترین لیزر دستی جهان معرفی شده است، می‌تواند بسیار خطرناک باشد زیرا درخشش این پرتو لیزری در صورت نگاه مستقیم تاثیر خورشیدی هشت هزار برابر درخشان‌تر از خورشید معمولی را بر روی چشم انسان دارد. از این رو در هنگام استفاده از این لیزر از عینک‌های ایمنی استفاده می‌شود.

با توجه به برد بالای لیزر کرایپتون، نور سبز این لیزر در نظر انسان 20 برابر درخشان‌تر از نور آبی است و قدرت آن به اندازه‌ای است که می‌تواند کبریت یا کاغذ را به آتش بکشد. همچنین این لیزر دارای ریزپردازنده‌هایی درونی است که می‌تواند در هنگام بالا رفتن حرارت تابش پرتو لیزری را متوقف کند.

قدرت بالای لیزر کرایپتون باعث شده سازندگان آن برای جلوگیری از سوء استفاده از این ابزار در آن از کدهای امنیتی استفاده کنند و همچنین درباره نشانه رفتن پرتو این لیزر به سوی خودروها، هواپیماها، انسان‌ها، حیوانات و ماهواره‌ها هشدار داده‌اند. همچنین این ابزار از حالتی قابل تنظیم برخوردار است که در آن از شدت پرتو لیزر کاسته خواهد شد.

منبع: همشهری

کشف شبیه‌ترین سیاره به زمین در کمربند حیات

دانشمندان موفق شدند در صورت فلکی بادبان و در فاصله 31 سال نوری از زمین، سیاره ای را پیدا کنند که با خصوصیات مناسب خود عنوان شبیه‌ترین سیاره زمین‌مانند را که تا کنون کشف شده است، به خود اختصاص دهد.

دانشمندان موفق شدند یک سیاره دیگر را در فاصله 31 سال نوری از زمین پیدا کنند که به گفته اخترشناسان، زمانی‌که صحبت از احتمال وجود اجزاء مورد نیاز حیات می‌شود، ویژگی‌های مثبت و نقاط قوت زیادی را در خود جای داده است. سیاره HD85512b، در مداری به دور یک کوتوله نارنجی واقع در صورت فلکی بادبان گردش می‌کند. این سیاره در فاصله مناسب از خورشیدش قرار دارد و دارای جرم مناسبی است، که بتواند عنوان شبیه‌ترین سیاره زمین‌مانند را که تا کنون کشف شده است، به خود اختصاص دهد.

به گزارش پاپ‌ساینس، وقتی بحث «از میان سیارات زمین‌مانند» مطرح می‌شود، در حقیقت منظور یکی از تنها دو سیاره (یا نهایتا سه سیاره، بسته به اینکه شما چه حسی درباره سیاره Gliese 581g دارید) است. از میان صدها سیاره فراخورشیدی که به دور ستارگان دوردست می‌چرخند و اخترشناسان اخیرا آنها را کشف کرده‌اند، تنها یکی از سیارات -Gliese 581d- دارای جرم و فاصله مناسب از ستاره مادر خود است تا به عنوان یک نماینده قدرتمند برای قابلیت سکونت مطرح شود. زمانی تصور می‌شد که سیاره همسایه آن (Gliese 581g) حتی بیش از Gliese 581d شبیه زمین باشد، تا اینکه گروهی از دانشمندان ادعا کردند که سیاره 581g اصولا وجود ندارد، مساله‌ای که هنوز مورد منازعه اخترشناسان است.

سیاره HD85512b توسط جستجوگر سیاره‌ای به روش سرعت شعاعی با دقت بالا (HARPS) واقع در رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) در شیلی کشف شده است. این همان ابزاری است که سیاره Gliese 581d را کشف کرده است. داده‌ها نشان می‌دهد که HD85512b حدودا سه و نیم برابر زمین جرم دارد، و در حاشیه داخلی منطقه موسوم به ناحیه گلدی‌لایکز ستاره‌اش گردش می‌کند. منطقه گلدی‌لایکز یا کمربند زیست‌‎پذیر، فاصله‌ای نه آن‌قدر دور و نه آن‌قدر نزدیک به ستاره مادر است که دما در سطح سیارات به حدی است که آب مایع بتواند در سطح سیاره وجود داشته باشد. اندازه این سیاره همچنین به وجود یک اتمسفر زمین‌مانند دلالت دارد که به جای هیدروژن و هلیوم، که بخش اعظم اتمسفر دنیاهای بزگ‌تر را اشغال کرده، سرشار از اکسیژن و نیتروژن است.

همین مساله به تنهایی، این سیاره را به نماینده‌ای بالقوه برای حیات مبدل می‌سازد، اما سیاره HD85512b مشخصات دیگری نیز ویژگی‌های دیگری نیز دارد که به این موضوع قوت می‌بخشند. برای مثال، مدار آن تقریبا دایره‌ای و باثبات است؛ بنابراین هر نوع آب‌هوایی در این سیاره در اثر گردش مداری آن خیلی شدید تغییر نمی‌کند. منظومه سیاره‌ای آن قدیمی‌تر از منظومه شمسی است -تقریبا یک میلیارد سال پیرتر- بنابراین به وضوح حیات زمان کافی داشته است تا به صورت بالقوه در آنجا شکل بگیرد. علاوه بر این، ستاره آن بالغ‌تر از خورشید ما است و بنابراین کمتر مستعد این است که فعالیت‌های خورشیدی شدید، باعث ناپایداری اتمسفر سیاره بشوند.

با تمام این اوصاف، هیچ راهی وجود ندارد که نشان دهد واقعا اتمسفری با ویژگی‌های پیشرفته در آنجا وجود دارد، در حالی‌که اتمسفر یک عنصر حیاتی است. از آن‌جایی‌که سیاره HD85512b در بخش داخلی ناحیه گلدی‌لایکز گردش می‌کند، از نظر انرژی خورشیدی که دریافت می کند، بیشتر از زمین شبیه زهره است. اما دانشمندان گمان می‌کنند که وجود بیش از پنجاه درصد ابر در اتمسفر، می‌تواند این نزدیکی را جبران کند و به حیات اجازه پیشرفت بدهد؛ اگرچه نوع حیاتی که بیشتر برای یک محیط معتدل و داغ مناسب باشد. با توجه به اینکه به طور متوسط 60 درصد اتمسفر زمین را ابر می‌پوشاند، این ایده که سیاره HD85512b پنجاه درصد ابر داشته باشد، چندان هم دور از انتظار نیست.

کوچک‌ترین موتور الکتریکی تک‌مولکولی جهان ساخته شد

محققان دانشگاه تافنر در ایالت ماساچوست آمریکا موفق به ساخت اولین موتور الکتریکی تک مولکولی جهان شده‌اند که می‌تواند کاربردهای وسیعی در حوزه‌های پزشکی و مهندسی داشته باشد.

به گزارش سرویس فناوری ایسنا عرض این موتور الکتریکی تنها یک نانومتر است؛ در حالی که رکورد جهانی فعلی یک موتور الکتریکی مولکولی 200 نانومتر است. محققان قادرند که با استفاده از میکروسکوپ تونلی روبشی در دمای پایین (LT- STM) یک موتور مولکولی را با برق کنترل کنند.

قدرت موتورهای مولکولی پیشین توسط نور و از طریق واکنش‌های شیمیایی تامین می‌شود؛ اما در این موتورها، LT-STM به جای نور از الکترون‌ها برای دیدن مولکول‌ها استفاده می‌کنند.

این تیم تحقیقاتی از سرفلزی روی میکروسکوپ برای ایجاد یک بار الکتریکی در مولکول بوتیل متیل سوفلید که بر روی یک سطح مسی رسانا قرار می‌گیرد، استفاده کردند.

این مولکول حاوی سولفور، اتم‌های کربن و هیدروژن را برای شکل‌گیری چیزی شبیه دو بازو با چهار کربن در یک سمت و یک کربن در سمت دیگر انتشار می‌دهد. این رشته‌های کربن برای چرخیدن در اطراف رابط سولفور مس آزاد هستند.

محققان از طریق کنترل دمای مولکول، می‌توانند به طور مستقیم چرخش مولکولی را تحت تاثیر قرار دهند. دمای حدود 5 درجه کلوین و یا 450 – درجه فارنهایت برای ردیابی حرکات موتور مناسب است.

محققان در این دما می‌توانند تمام چرخش‌های موتور را دنبال کرده و داده‌ها را تجزیه و تحلیل کنند.

نتایج این تحقیقات به صورت آنلاین در Nature NanotechnologY انتشار یافته است.

منبع: ایسنا

کوتوله‌ای در راه برخورد با زمین

 به احتمال زیاد، چشم‌انداز سیاره ما در طی 1.5 میلیون سال آینده دستخوش تغییر خواهد شد. بر اساس جدیدترین یافته‌های ستاره‌شناسان، 86 درصد احتمال دارد که یکی از ستارگان همسایه ما به نام گلیس 710 (Gliese 710) با ابر پیرامون منظومه شمسی برخورد کند. این برخورد احتمالا باعث پرتاب دنباله‌دارهای فراوانی به سمت زمین خواهد شد.

به گزارش پاپ‌ساینس، وادیم بابیلف از رصدخانه پالکویی سنت‌پترزبورگ روسیه گفت این تنها برخوردی نیست که خورشید ما در آینده نزدیک (البته در مقیاس کیهانی!) با آن مواجه خواهد شد. وی داده‌های چندین پایگاه اطلاعاتی اخترشناسی را با یکدیگر ترکیب کرده و حداقل 9 ستاره دیگر را یافته است. برخی از این ستاره‌ها پیش از این حرکت خود را به سوی خورشید آغاز کرده‌اند و برخی دیگر در آینده نزدیک این کار را انجام خواهند داد.

اطلاعات مربوطه به گلیس710 که یک کوتوله نارنجی است، با اندازه‌گیری سرعت و موقعیت حدود صدهزار ستاره به‌دست آمده که در فهرست ماهواره هیپارخوس در سال 1997 / 1376 منتشر شده است. به‌روز کردن داده‌های هیپارکوس در سال 2007 / 1386 به بابیلف اجازه داد تا احتمال برخورد این ستاره را با منظومه شمسی محاسبه کند.

طوفانی از دنباله‌دارها که پس از این برخورد به سمت زمین حرکت می‌کنند، مشکلی جدی را به وجود خواهد آورد. همچنین تکه‌های سست یخ درون دنباله‌دارها ممکن است کابوس خطرناک‌تری نسبت به خود شهاب‌سنگ‌ها باشند. دانشمندان هنوز نمی‌دانند که چطور باید با مشکل احتمالی ای تکه یخ‌ها مواجه شوند.

ممکن است پیش‌بینی بابیلف در حد یک پیش‌بینی باقی بماند و زمین از این حادثه جان سالم به در ببرد. در این صورت دانشمندان زمان کافی دارند تا برای برخورد اجتناب‌ناپذیر کهکشان آندرومدا در 4.5 میلیارد سال دیگر راه‌حلی پیدا کنند

سرعت نور شکسته شد

فیزیک اخترشناسان دانشگاه تگزاس با مطالعه بر روی پالسار یا تب اختری در فاصله 10 هزار سال نوری از زمین متوجه شدند امواج رادیویی تابش یافته شده از این تب اختر با سرعتی بیشتر از سرعت نور در فضا سفر می کنند.
تب اختران بقایای ستاره ای مرده هستند که بسیار مغناطیسی بوده و با سرعتی بالا در گردشند. عبور از سرعت نور و یا حرکت با سرعتی بیش از سرعت نور نیز تا کنون یکی از غیر ممکنهای همیشگی بشر بوده است که این حصار با کشف چنین پدیده های کیهانی به آرامی در هم شکسته می شود.

اینشتین در گذشته نظریه ای مبنی بر امکان حرکت سریعتر از نور ارائه کرده بود که بر اساس آن درصورتی که پدیده ای خالی از اطلاعات باشد می تواند سریعتر از نور حرکت کند. این قانون فیزیکی در آزمایشهایی که بر روی زمین شکل گرفته اند به اثبات رسیده است.

با این حال تب اختر فوق سریع در نوع خود اولین نمونه ای است که تا به حال در خارج از سیاره دیده شده است. چه امواج آن حاوی اطلاعات باشند یا نه، این پدیده به موضوعی جدی برای مطالعه اخترشناسان تبدیل شده است.

بر اساس گزارش یونیورس تودی، اخترشناسان بر این باورند گاهی اوقات سرعت امواج رادیویی این تب اختر در اثر عبور از میان ابرهای هیدروژنی غنی به دست به وجود می آید زیرا این ابرها باعث افزایش طول موج الکترومغناطیسی امواج می شوند.

جهان، تاریک است یا روشن؟

دانش > نجوم  - احتمال می‌رود نتایج تجربی حاصل از «جستجوی برودتی ماده تاریک2» بر روی ذرات فرضی ویمپ، به آشکارسازی مستقیم ماده تاریک در جهان منجر شده باشد.

محبوبه عمیدی: محققان آزمایشگاهی زیرزمینی در قلب جنگل‌های مینه‌سوتا شاهد دو برخورد تازه بوده‌اند، که می‌توانند مرتبط با اولین آشکارسازی مستقیم ماده تاریک در جهان باشند و به تلاش‌های 80‌ساله دانشمندان برای اثبات وجود این ماده اسرارآمیز که از لحاظ تئوری باید وجود داشته باشد، پایان دهند.

به گزارش نیچر، محققان پروژه «جستجوی برودتی ماده تاریک 2» با آشکارسازی تجربی ذرات فرضی ویمپ - ذرات سنگین با برهم کنش ضعیف - که شناخته‌شده‌ترین شکل ماده تاریک در جهان هستند، به امیدهای تازه‌ای دست یافته‌اند. آنها احتمال می‌دهند، ماده تاریک در برخوردهای ایجاد‌شده توسط «ال.اچ.سی»، شتاب‌دهنده عظیم هاردونی در سرن نیز وجود خودش را اثبات کند.

از دهه 1930 که برای اولین‌بار وجود ماده تاریک در جهان مطرح‌شده است، تاکنون دلایل متعددی برای اثبات وجود آن طرح شده‌اند، از جمله آنها می‌توان به مطالعات ساختار جهان و مسیر چرخش کهکشان‌ها اشاره کرد. دانشمندان احتمال می‌دهند 85% از ماده موجود در جهان هستی ماده تاریک باشد.

این تحقیق آخرین سری از تلاش‌های بشری برای کشف ماده تاریک است، پیش از آن در سال 2008/1387 ماهواره ایتالیایی پاملا وجود پوزیترون‌هایی را که می‌توانند ناشی از واپاشی ماده تاریک باشند، اثبات کرده بود. تلسکوپ فضایی پرتوهای گاما فرمی متعلق به ناسا نیز چندماه گذشته هاله‌ای از غبار و نور شدید را در مرکز کهکشان راه‌شیری مشاهد کرد که می‌تواند نشانه دیگری باشد.

در این تحقیق که در سال 2007/1386 بر روی ذرات فرضی ویمپ و اثر آنها در دمای صفر مطلق انجام شد، دو برخورد در خلال «جستجوی برودتی ماده تاریک2» رخ دادند که امیدهای تازه‌ای را برای کشف نشانه‌های ماده تاریک ایجاد کردند.

در این تجربه کریستال‌هایی از ژرمانیوم و سیلیکون تا نزدیکی دمای صفر مطلق سرد شدند، با برخورد ویمپ‌ها به این کریستال‌ها می‌بایست ارتعاشات خفیفی ایجاد شوند و گرمای اندکی هم تولید شود. مقایسه میان اندازه و زمان این دو سیگنال، نوع ذره ایجاد‌کننده آنها را آشکار می‌کرد.

سکوت دوساله
دانشمندان این پروژه تا تکرار آن و بررسی مجدد نتایج سکوت کردند، اما مجموعه گفتگوهای انجام‌شده در این روزها حاکی از اینست که این ذرات فرضی جرمی معادل 30 تا 60 گیگاالکترون‌ولت داشته‌اند، به عبارت دیگر هر کدام 30 تا 60 برابر یک پروتون جرم دارند.

تنها 75% احتمال دارد ذرات برخوردکننده، ویمپ بوده باشند، 25% باقی‌مانده به اثر پرتوهای سرگردان اختصاص دارد. تیموتى سامنر، فیزیک‌دان کالج سلطنتی لندن، که رهبری Zeplin-III پروژه رقیب این آزمایش را به عهده دارد، معتقدست 75 درصد از لحاظ آماری عدد قابل‌قبولی نیست.

با اینکه فضای اطراف این آزمایشگاه از سرب پوشیده‌شده و در عمق 700 متری زمین واقع‌شده است، شاید باز هم پرتوهای گاما یا تعداد اندکی نوترون نتایج را تحت‌الشعاع قرار داده باشند.

با تمامی این احتمال‌ها نتایج حاصل از این آزمایش با نتایج رصدی پاملا و فرمی هم‌خوانی دارد و می‌توان برای اطمینان کامل تا پایان سال آینده میلادی صبر کرد تا شتاب‌دهنده عظیم هاردونی ال.اچ.سی نتایج را قطعی کند، البته اگر قبل از آن Zeplin-III از این راز پرده برنداشته باشد.

جهان های موازی

جهان های موازی

آیا نسخه دومی از شما ، یک رونوشت از خود شما وجوددارد که همین الان مشغول خواندن این مقاله باشد؟
آیا شخصی دیگر با اینکه شما نیست، روی سیاره ای به نام زمین با کوه های مه گرفته ، مزارع حاصل خیز و شهرهای بی در و پیکر در منظومه خورشیدی که هشت سیاره دیگر نیز دارد، زندگی می کند؟
آیا زندگی این شخص از هر لحاظ درست عین زندگی شما بوده است؟
اگر جوابتان مثبت است ، شاید در این لحظه او تصمیم بگیرد این مقاله را تا همین جا رها کند در حالی که شما به خواندن مقاله تا انتها ادامه خواهید داد.
نظریه جهان های موازی
اندیشه وجود یک خود دیگر نظیر آنچه که در بالا شرح آن رفت عجیب و غیر معقول به نظر می رسد، اما آنگونه که از قرائن بر می آید انگار مجبوریم آن را بپذیریم. زیرا مشاهدات نجومی از این اندیشه غیر مادی پشتیبانی می کنند. بنابر این پیش بینی ساده ترین و پر طرافدار ترین الگوی کیهان شناسی که امروزه وجود دارد، این است که هر یک از ما یک جفت (همزاد) داریم که در کهکشانی که حدود 280 ^ 10 متر دورتر از زمین قراردارد، زندگی می کنند .
این مسافت آنچنان زیاد است که بطور کامل خارج از هر گونه امکان بررسی های نجومی است اما این امر واقعیت وجود نسخه دوم ما را کمرنگ نمی کند. این مسافت بر اساس نظریه احتمالات مقدماتی برآورده شده و حتی فرضیات خیالپردازانه فیزیک نوین را نیز در بر نگرفته است .
فضای بیکران
اینکه فضا بیکران است و تقریبا بطور یکنواخت از ماده انباشته شده است، چیزی که مشاهدات هم آن را تأیید می کنند. در فضای بی کران حتی غیر محتمل ترین رویدادها نیز بالاخره در جایی ، اتفاق خواهند افتاد.
در این فضا ، بینهایت سیاره مسکونی دیگر وجود دارد، که نه تنها یکی بلکه تعداد بیشماری از آنها مردمانی دارند که شکل ظاهری ، نام و خاطرات آنها دقیقا همان هاست که ما داریم. به ساکنانی که تمامی حالت های ممکن ار گزینه های موجود در زندگی ما را تجربه می کنند. من و شما احتمالا هرگز "خود" های دیگران را نخواهیم دید .
وسعت عالم
دورترین فاصله ای که ما قادر به دیدن آن هستیم، مسافتی است که نور در مدت 14 میلیارد سال که از انفجار بزرگ و آغاز انبساط عالم سپری شده است، طی می کند. دورترین اجرام مرئی هم اکنون حدود 26^10×4 متر دور تر از زمین قرار دارند. این فاصله که عالم قابل مشاهده توسط ما را تعریف می کند.
به طور مشابه ، عالم های خود های دیگر ما کراتی هستند به همین اندازه ، که مرکزشان روی سیاره محل سکونت آنهاست. چنین ترکیبی ساده ترین و سر راست ترین نمونه از جهان های موازی است. هر جهان تنها بخشی کوچک از "جهان چند گانه" بزرگتر است.
جدال فیزیک و متا فیزیک
با این تعریف از جهان ممکن است شما تصور کنید که مفهوم جهان چند گانه تا ابد در محدوده قلمرو متا فیزیک باقی خواهد ماند. اما باید توجه داشت که مرز میان فیزیک و متا فیزیک را این مسأله که یک نظریه از لحاظ تجربه قابل آزمون است، یا خیر تعیین می کند نه این موضوع که فلان نظریه شامل اندیشه های غریب و ماهیت های غیر قابل مشاهده است .
مرز های فیزیک به تدریج با گذر زمان فراتر رفته و اکنون مفاهیمی است بسیار انتزاعی تر نظیر زمین کروی ، میدان الکترو مغناطیسی نامرئی ، کند شدن گذر زمان در شرعتهای بالا ، برهم نهی کوانتومی ، فضای خمیده و سیاهچاله ها را در بر گرفته است. طی چند سال گذشته مفهوم جهان چند گانه نیز به این فهرست اضافه شده است .
پایه این اندیشه بر نظریاتی است که امتحان خو را به خوبی پس داده اند. نظریاتی همچون نسبیت و نظریه مکانیک کوانتومی ، افزون بر آن به دو قاعده اساسی علوم تجربی نیز وفادار است. که پیش بینی می کنند و می توانند آن را دستکاری نمایند .
انواع جهان های موازی
دانشمندان تاکنون چهار نوع جهان موازی متفاوت را تشریح کرده اند. هم اکنون پرسش کلیدی وجود یا عدم جهان چند گانه نیست ، بلکه سوال بر سر تعداد سطوحی است که چنین جهان می توان داشته باشد .
یکی از نتایج متعدد مشاهدات کیهان شناسی اخیر این بوده است که جهان های موازی دیگر مفهومی خیالپردازانه و انتزاعی صرف نیست. به نظر می رسد که اندازه فضا بینهایت است. اگر این گونه باشد، بالاخره در جایی از این فضا هر چیزی که امکان پذیر باشد واقعیت خواهد یافت. اصلاً مهم نیست که امکان پذیری آن تا چه حد نامتحمل است
فراسوی محدوده دید تلسکوپ های ما ، نواحی دیگری از فضا کاملا شبیه آنچه که پیرامون ماست وجود دارند آن نواحی یکی از انواع جهان های موازی هستند. دانشمندان حتی می توانند محاسبه کنند که این جهان ها بطور متوسط چقدر با ما فاصله دارند و مهم تر از همه اینکه تمامی اینها فیزیک حقیقی و واقعی است .
زمانی که کیهان شناسان با نظریاتی روبرو می شوند که از استحکام لازم برخوردار نیستند، نتیجه می گیرند که جهان های دیگر می توانند ویژگیها و قوانین فیزیکی کاملا متفاوتی داشته باشند. وجود این جهان ها بسیاری از جنبه های پرسش بنیادی در خصوص ماهیت زمان و قابل درک بودن جهان فیزیکی را پاسخ داد.
به نقل از سی پی اچ تئوری